Van Moskou tot Ulan Bator
15 Januari 2019 | Mongolië, Ulaanbaatar
Na zaterdag 5 januari nog een gezellig afscheidsfeest te hebben gehad in Amsterdam was het zondag toch echt tijd om afscheid te nemen van Nederland. Na zo lang er naartoe geleefd te hebben was dat best gek. Er was een behoorlijk uitzwaai comité alleen door het ontzettend lang inchecken was er maar een half uurtje om afscheid te nemen. Na wat knuffels en tranen door de douane op naar Moskou via Minsk.
Door vertraging op Minsk net de overstap gehaald en s avonds in Moskou aangekomen. Omdat het daar Russisch orthodoxe kerstavond was, was de stad op veel plekken versierd met lampjes en kerstbomen. Erg sfeervol en voor zo'n ekster als dat ik ben (ik ben dol op kerst en de bijhorende lampjes) denk ik geen betere tijd om de stad te zien dan nu.
Ik had 2 dagen om Moskou te bekijken om vervolgens woensdag met de trein te gaan. Ik was een beetje huiverig om vanwege de taalbarriere de stad te verkennen maar dat bleek nergens voor nodig. Sinds de olympische spelen is het goed navigeren door de stad. Daarnaast is het offline gebruik van Google maps een lifesaver en heb ik prima gewandeld door de stad zonder te verdwalen. Ik had niet echt een beeld bij Moskou maar het heeft me aangenaam verrast. En dankzij tips van Anne-Marie en Taya was er genoeg te zien. Veel mooie gebouwen en architectuur. Jammer alleen wel dat niemand Engels spreekt daardoor ook in het hostel niet kunnen socializen. Gelukkig kan ik prima op mezelf zijn en even bellen met Nederland is ook zo gedaan.
Woensdag op de trein gestapt. Ik keek een beetje op tegen 3,5 dag aan een stuk in de trein maar dat viel uiteindelijk ook mee. Zoals het landschap voorbij glijdt zo glijden ook de dagen voorbij. In de 3,5 dag verschillende mensen in mijn coupe gehad, wat ook een ervaring opzichtig was. Op 1 vrouw na, die er 1 dag was kon niemand Engels. Maar met gebaren en plaatjes kom je ook een eindje. Iedereen was aardig en met de vrouw die een beetje Engels kon een hele avond zitten kletsen. De laatste avond zat ik met twee oudere mannen die mij nogal zielig vinden geloof ik. Ze hebben hun eten met mij gedeeld en thee voor me gehaald. Erg lief. Juist door de taalbariere krijg je omdat je zo dicht op elkaar zit de hele tijd toch erg bijzondere ontmoetingen.
Het landschap was de hele tijd wit en uitgestrekte stukken bos en open vlaktes.
Na 3,5 dag had ik 1 dag inIrkutsk. Hier de stad een beetje bekeken maar het was ontzettend koud. Gevoelstemperatuur -26 waardoor je niet uren buiten gaat lopen. Dus die dag vooral ook even gerelaxed.
Gisterenochtend met de trein weer verder naar Ulan Bator. Dat was een prachtige treinrit langs het Baikalmeer. Dit is het grootste zoetwater meer ter wereld. Zo ver als je kon kijken was er ijs. Het hele meer is in de winter bevroren en dan zie je ook verschillende mensen ijsvissen. Verder richting mongolie was het Siberische landschap ook prachtig met heuvels vol sneeuw en naaldbomen. De weidsheid van het landschap zoals ik ook in Afrika heb gezien blijft erg bijzonder. Als Nederlander kennen wij dat helemaal niet, uren reizen zonder huisjes te zien.
S avonds waren er beide grens en na een 4uur durende grenscontrole was ik eindelijk in Mongolië.
Ik ben in de hoofdstad van Mongolië en ga donderdag de laatste treinrit maken van de trans Mongolië expres naar Beijing. Het verschil met Rusland is vrij groot. Ulan Bator is als hoofdstad vrij klein. Het is er viezig en niet mooi, op een aantal plekken na. Wel weer een makkelijke stad om te navigeren wat wel fijn is. Maar meer dan 2 dagen hoef je hier echt niet te zijn. Ik kijk vooral uit naar de laatste treinrit, die schijnt ook erg mooi te zijn.
Ik heb wat foto's op mijn Facebook en Instagram gezet voor diegene die dat willen zien. Als je dan even baalt van het weer in Nederland dan helpen die misschien om te zien dat het altijd erger kan met -26 graden
-
15 Januari 2019 - 04:07
Taya:
Jeetje, nu al 1 week voorbij! Fijn dat reis goed gegaan is! -
15 Januari 2019 - 09:34
Sasha:
Ben blij dat je ondanks de kou en de taalbarièrre van de reis kan genieten! Volgens Thom zijn Mongolen nogal stugge mensen, dus ben benieuwd of je in Ulan Bator ook het figuurlijke ijs weet te breken ;) -
15 Januari 2019 - 10:10
Mirjam:
ben blij dat dit soort media bestaan. Sowieso om in contact te blijven maar ook om te zien in wat voor landschap en met welke mensen je bent. Veel plezier met het laatste deel van de treinreis. -
15 Januari 2019 - 10:16
Erik:
Wat een reis! Bijna helemaal zonder vliegschaamte ;) Mooi te lezen dat een taalbarrièrre er niet echt toe doet. Eindeloze landen lijken het me, zeker vergeleken met het kleine Nederland. Goede reis verder naar Beijing.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley